دنیا رو نمیخوام

دنیا رو

بم

 بدن

نمی خوام

 اگه

 یک وقت

 تو

 توش

 نباشی

چه کرده ای بادلم

چه کرده ای با این دل من

که تا دنیا دنیاست

 هیچ کس برای من تو نمیشود...

وقتـی بـودی...

 

آنقـدر کـوچـک بـودی کـه در قلبـم جـا میشـدی . . .

 

حـالـا کـه نیسـتـی ، اینقـدر بـزرگـی کـه تمـام دنیـا خـالـی اسـت . . !

مجموعه عکس نوشته های زیبا سری اول

کمی آغوش آرامش

تخت برای اتفاق های عاشقانه کوچک است

من بوسه ای را می شناسم

که باید به خیابان رفت

و آن را از دنج ترین کنج کوچه ها دزدید

شهر برای اتفاق های عاشقانه کوچک است

من دریایی را می شناسم

که عمقش به اندازه ی جیب های ماست

من فکر می کنم دنیا برای اتفاق های عاشقانه کوچک است.

یــه دنــیـــا حــســرت ...

عــاشـقــانــه ی خــاص...

مـثــلـا وقـتـی آسـمـون اَبــری بـاشـه و بــارون نـَـم نَـم بـیـاد...
جــلـو پـنـجـره واسـتـادی از پــشـت بغـلـت مـیـکـنـم...
یـواش تـو گـوشـت مـیـگـم خـوشـبـحـال مـن...
سـرتـو بـرمـیـگـردونـی بـا تـعـجـب نـیگــام مـیـکـنـیمـیـگـی چـطـور؟؟
مـیـگم...
اسـمـون دل مـن چــه ابـری بـاشـه چــه صــاف...
مــاه مـن هـمـیـشـه پـیـشـمـه...
ی چـشـمـک مـیـزنم و بــاز دوبــاره خـنــده هــای جــادویــی تــو و...
دل بــی صــاحــاب مــن...

تـو بـی هـیـچ قـیــد و شــرطـی خــــ♥ـــدا را داری

آرامــش نــه عــاشــق بــودن اســت ، 

 

نــه گــرفـتـن دسـتـی کـه مـحــرمــت نـیـسـت ! 

 

نـه حـرف هـای عـاشـقـانـه و قـربـان صـدقه هـای چند ثـانیه ای !

 

آرامــش حـضـور خــداســــت . . . 

 

وقـتـی در اوج نـبــودن هــا نـابــودت نـمی کــنـد ، 

 

وقـتـی نــاگـفـتـه هــایـت را بـی آنـکـه بـگـویـی مـیـفــهـمـد ؛ 

 

وقـتی نـیـاز نـیـسـت بــرای بــودنش الـتـمـاس کـنی ! 

 

غــرورت را تـا مــــرز نــابــودی پـیـش بـبــری ؛ 

 

وقـتی مـطمـئـن بـاشی بـا او ، هــرگـز تـنـهـا نـخـواهی بـود ! 

 

آرامــش یـعـنـی هـمــیـن ! 

 

تـو بـی هـیـچ قـیــد و شــرطـی خــــ♥ـــدا را داری .

تـو ماهـی و مـن مـاهـی

تـو ماهـی و مـن مـاهـی ایـن بـرکـه ی کـاشـی
انـدوه بزرگی سـت زمـانــی کـه نـبـاشـی . . .

تایپوگرافی 3

طــراح گرافـیـک:

مـهـدی ســلــمانـی نـژاد

با کمی تغییر در شعر فرید احمدی

گاهی نه گریه آرامت میکند و نه خنده

گاهی نه گریه آرامت میکند و نه خنده                                                

                                                        نه فریاد آرامت میکند و نه سکوت

آنجاست که با چشمانی خیس                                          

                                                     رو به آسمان میکنی و میگویی:

خدایا تنها تو را دارم…