لاو ترکوندن اینترنتی! خوب یا بد؟
شنبه, ۶ تیر ۱۳۹۴، ۰۱:۲۳ ب.ظ
لاو ترکوندن اینترنتی! خوب یا بد؟
زیاد می شنویم از «عواقب» روابط اینترنتی .
چت کردن و عاشق شدن ها . همینجا «عاشق» می شوند و «لذت» می برند و همین جا به هم «خیانت» می کنند و «دل» می شکنند .گروهی هم به «ازدواج» فکر می کنند .
برخی موفق می شوند . کسانی هستند که محبوب خود را یافته اند و «منصفانه» برخورد می کنند .
برخی هم «ضربه» خورده اند ولی این برخی دوم ماجرای ما یکم زیاده از حد هستند !
با حضور اینترنت بسیاری از «سنت» ها زیر سوال رفته است .
مثلا ازدواج به قدری در اینترنت طرفدار دارد که نام «ازدواج اینترنتی» را بارها شنیده ایم .
از نظر بنده اول باید دید که «پافشاری بر سنت ها» واجب است یا نه؟
واضح است که «پافشاری بر هر سنتی عاقلانه نیست» . چنان چه حضرت محمد صلی
الله علیه واله وسلم پس از بعثت با رد کردن بسیاری از سنت ها همچون «زنده
به گور کردن دختران» کار خود را به پیش برد .
از طرفی برخی از سنت ها واقعا مربوط به «گذشته» ها هستند و با توجه به
زمانه ما جهت گیری مطابق با آن ها عملی اشتباه است .چنان که« قبلا در ایران
چند همسری رواج داشته» به طوری که حتی خانومی برای خودش هوو پیدا می کرده
است ! ولی چنین سنتی تصورش فقط مایه فرح و نشاط است چرا که از زمان خود
گذشته است.
حضرت امیر علیه السلام می فرمایند «فرزند زمانه خود باش» که مهر تاییدی بر این نظر است .
اما در کنار این دو نوع سنتی که یا «غلط است» یا «تاریخ انقضای آن گذشته
است» ما با برخی از سنت ها مواجه هستیم که همچنان «عرف» هستند مثل «ازدواج
سنتی» که معرفی می شوند و تحقیقات و خاستگاری .
یک پروسه ساده نه چندان پیچیده ولی ظاهرا محکم .
سوالی که مشخصا مطرح می شود این است که آیا سنت هایی که هنوز «عرف» هستند هم باید ادامه بیابند؟
هیچ الزامی وجود ندارد.چطور ما شاهد هستیم برخی از سنت ها که قبلا «درست»
بوده اند الان «غلط» هستند؟ لذا می شود که هر «سنتی» که «عرف» هست را نیز
به« تاریخ »سپرد .
چرا اینچنین می شود؟
دلیل این است که جهان «ثابت نمی ماند» که در جا بزند.جهان در حال «پیشرفت»
است و شما باید خود را با آن «هماهنگ» کنید.نمی توانید بگویید که من
«پیشرفت علوم بشری» را کنار می گذارم و به همه آن ها «نه» می گویم چرا که
می خواهم بر «سنت» های زمانم پایبند باشم .«تمدن» و «پیشرفت» لازمه حیات
بشر است . فرض کنید در گذشته ها مردم با دست غذا می خوردند.(دیگه از شکم
واجب تر داریم؟والا برای ما مرد ها و پسرا از شکم هیچی واجب تر نیست! ) با
گذر زمان قرن ها بعد کسانی پیدا شدند و قاشق چنگال را اختراع کردند. بد شد؟
این حداقل نمونه سنت شکنی است!
زمانی بود که ایران دچار یک بیماری واگیر شده بود . جناب امیرکبیر مسوول
حکومت بودند . دستور دادند که مردم به پزشکان مراجعه کنند تا واکسینه شوند
اما بسیاری از مردم مقاومت کردند و گفتند «سنت» نیست ! این «جدید» است! و
به جای آن که از «علم روز» و «امکانات» بهره ببرند به «جهل»شان مردند!
امروز ما آن ها را مسخره می کنیم! چنان چه اگر ما امروز در مقابل پیشرفت ایستادگی کنیم مسخره خواهیم شد .
در بحث ازدواج اینترنتی من موافق با اصل این ازدواج ها هستم. زمانه تغییر
کرده است .«خدا» بسیار بیشتر از گذشته ها به چالش کشیده می شود «سنت» ها
پیش کش. البته باید یک سنت «به وقتش» و «به جا» کنار برود یا «تغییر» کند
نه این که« صرف هر ورودی سنت ها کنار بروند» .
در ازدواج های اینترنتی هستند کسانی که «خوشبخت » شده اند .حتی اگر یک زوج
چنین شده باشد به این معناست که «می شود اینترنتی عاشق شد و ازدواج کرد و
خوشبخت شد» !
اما چیزی که در حال اتفاق
افتادن است چیست؟ این سو استفاده ها و این ضرباتی که بعضا می بینیم و می
شنویم برخی میخورند از کجاست؟ کدام نقطه ضعف؟ «بی فرهنگی» ما! ایرادی بر
اینترنت نیست.اینترنت یک «امکان» است.یک «وسیله» است که باید از آن «بهره»
برد . چنان چه فردی وبلاگ نویسی می کند و« قلم متعهدی»
دارد ولی یک نفر می آید سایت مبتذل می سازد.ایراد از کیست؟ایراد از «انسان»
است.ایراد از ماست
شاید برخی از دوستان بفرمایند که فرد هر روز با یک نفر چت می کند و با
یکی تلفنی صحبت می کند اما سوال من این است که این چنین ادم هایی در «دنیای
واقعی» نیستند که ما برای اولین بار با آن ها در «دنیای مجازی» روبرو می
شویم؟
قطعا جواب مثبت است . کسانی که در دنیای واقعی هر روز بایک نفر هستند
.همین افراد به نت بیایند همین رفتار را دارند.خب مقصر کیست؟نمی توانیم
بگوییم اصل ازدواج اینترنتی بد است ولی «داشتن فرهنگ» اصل مهمی است که
اصولا ما «دیر» متوجه آن می شویم.
مخالفین عزیز ! شما نمی توانید ممناعتی از ازدواج اینترنتی به وجود
بیاورید! «فقط» باید «فرهنگ استفاده از اینترنت» بالا برود. کار همه ما
باید «فرهنگی» باشد . ما باید قبول کنیم که «عشق
های اینترنتی» زیاد شده است. نمی توانیم هم سرعت آن را بکاهیم! چاره
چیست؟می خواهیم مثل کمیته فیلترینگ جلوی آن را بگیریم؟ رفتار قهری؟
خیر! باید فرهنگ را بسازیم! اگر فرهنگ ما درست باشد از هر امکاناتی می توانیم بهترین بهره را ببریم!
اگر ما بفهمیم که در دنیای مجازی هی «دروغ» نگوییم . . .
اگر بفهمیم که در «دنیای مجازی» آدم ها واقعا «دل» دارند همانطور که «غیر مجازی» ها دارند و این دل می شکند . . .
اگر بفهمیم که در دنیای مجازی آدم ها «عروسک خیمه شب بازی» ما نیستند . . .
اگر بفهمیم که در دنیای مجازی «شخصیت» و «روح» و «روان» افراد را نباید به بازی گرفت . . .
دیگر چه ایرادی است بر «ازدواج اینترنتی»؟ چه ایرادی است که فردی با دیگری آشنا شود و همدیگر را بخواهند و بعد هم ازدواج کنند؟
علت این گیج شدن ما نبود یک جریان فرهنگی قوی در کشور است . نمی توانیم
بگوییم ازدواج اینترنتی نباشد و فرهنگ آن باشد . به طنز می گویم.شما اگر
بخواهید فرهنگ ماشین سواری را به مردم بیاموزید می توانید ماشین را نیاورده
و با خر! به مردم آموزش بدهید؟
دقت کنید! ما در مساله «فیس بوک» همین اشتباه را می بینیم. با فیس بوک
برخورد قهری کردند و به جای این که از آن «بهره» ببرند «فیلتر» کردند و
هنوز هم می گویند «فیس بوک ماهیت صهیونیستی دارد»! در حالی که همه ما در
کتاب های زبان دبیرستان خواندیم که «اینترنت اولین بار توسط ارتش امریکا به
وجود آمده است».پس اگر قرار بر این حرفا باشد تمام اینترنت صهیونیستی است .
یا گوگل و یاهو همین الان صهیونیستی نیستند؟ ولی ما استفاده می کنیم. هنر
در این نیست که بی خود و بی جهت برای خود «محدودیت» ایجاد کنیم . هنر دراین
است که از وسیله دشمن «ضد خودش» استفاده کنیم یا حداقل از آن «بهره کافی»
ببریم نه کاری که با فیس بوک شد!
امیدوارم که همه ما آینده نگری بیشتری داشته باشیم و به تمدن و لوازم آن «منطقی» نگاه کنیم و «درست» استفاده کنیم !
پر واضح است یک سنتی که می خواهد جایگزین سنتی دیگر شود پروسه ش تا جا
بیفتد همچون «چاقویی» خواهد بود که می توان با آن «رگ» زد یا کیک «جشن
تولد» برید !
همه چیز بستگی به «ما» دارد و «نحوه استفاده ما» .
